Περιγραφή
Σμύρνη στα 1878 – Ο μύθος
Οι Ατταρτίνες φορούσαν όλες ένα βραχιόλι με σταυρούς και σύμβολα. Ήταν αναγνωρίσιμες από αυτό. Στα παλιά εκείνα χρόνια, στους ιερούς πολέμους των μαγισσών, όταν οι Ατταρτίνες πολεμούσαν τις μαγίστρες της Βααλιντέ, από το λαιμό κάθε ηττημένης Βααλτρίδας, ξεριζωνόταν το σύμβολό της που το κρεμούσαν λάφυρο στα βραχιόλια τους, δεμένο με μια κόκκινη κλωστή. Έτσι, κάθε βραχιόλι ήταν διαφορετικό. Στα 1878, στα χρόνια της Κατίνας, οι μάγισσες πίστευαν στη δύναμη του βραχιολιού πάνω στον έρωτα, στη ζωή. Το “Ατταρτικό βραχιόλι” φορούσε πάντα πάνω της η Κατίνα Σερμπέτογλου- Καραμάνου-Αλία Σαμπαντζή Μπέη. Το έδενε στο χέρι, ή το κρεμούσε στο λαιμό της δεμένο με μια κόκκινη κλωστή, σύμβολο των τζαν. “Με αυτό, ό,τι ζητώ θα γίνει, ό,τι φοβάμαι θα διαλυθεί, ό,τι θελήσω, Θα έχω” έλεγε. “Η μάνα Αττάρτη μ΄ έμαθε να του ζητάω μόνο το καλό κι εγώ, το καλό θα του ζητάω”.
Όταν ο Χρήστος, Σμυρνιός στην καταγωγή και άξιος χρυσοχόος, μου ζήτησε να αντιγράψει το Βραχιόλι των Σταυρών, η πρώτη μου αντίδραση ήταν “Οχι!”. Αυτό ήταν της Κατίνας και της Κατίνας μυστικό θα παραμείνει. Αλλά μετά σκέφτηκα πως αν η ίδια ήταν στη θέση μου δεν νομίζω πως θ’ αρνιόταν. Και γιατί οι γυναίκες να μη γευτούν λίγη από την αύρα της; Γιατί να μην πάρουν δύναμη από τη δύναμή της; Πίστη από τα πιστεύω της; Είπα στον Χρήστο “Ναι”. Ένας Σμυρνιός, θα σεβαστεί πρώτα από όλα την κληρονομιά του. Το βραχιόλι που βλέπετε, είναι πιστό αντίγραφο του “βραχιολιού των Σταυρών”της Κατίνας. Οι σταυροί είναι παλιοί και τα σχέδιά τους χρονολογούνται πριν εκατό και πλέον έτη. Στα παλιά χρόνια, ο μύθος λέει, ότι τα “βραχιόλια των σταυρών”, για να περάσουν από τη μια Ατταρτίνα στην άλλη, και να δώσουν τη δύναμή τους στο νέο χέρι, οι τζαν τα “ανάσταιναν” στο φως του φεγγαριού, ακολουθώντας μια ιεροτελεστία. Σύμφωνα με την παράδοσή τους τα μελετούσαν ποτίζοντάς τα στα νερά της θάλασσας και των λιμνών. Τα μύρωναν και τα έκαναν να λάμπουν πάνω από τις φλόγες της φωτιάς, μέσα στα δάση.
Η κάθε νέα Ατταρτίνα, έπαιρνε από την Mada (την γηραιότερη) το βραχιόλι και στην πρώτη πανσέληνο, έβγαινε για να δει το φως του φεγγαριού το βραχιόλι στο χέρι της. Ζήταγε από το βραχιόλι να υπακούει σ’αυτήν, να της χαρίσει δύναμη στον έρωτα, πίστη στην αγάπη, τύχη, ευτυχία, αγαθά, την εκπλήρωση των επιθυμιών της, την νίκη της πάνω στο κακό. Τα βραχιόλια θα είναι λιγοστά. Πιστά αντίγραφα του βραχιολιού των Σταυρών της Κατίνας. Θα ακολουθήσουν την τελετουργία των τζαν και θα δοθούν στις γυναίκες, δώρο από την Κατίνα ως σύμβολο δύναμης, γοητείας, θηλυκότητας και πάνω από όλα αγάπης, από μια γυναίκα σε μια άλλη.
